Nieuws Bed and Breakfast Cas al Cubo

Ik schrijf graag over grappige, gekke, leuke of verbazingwekkende dingen die ons opvallen of die we meemaken. Deze week lukt dat niet. Nu kunnen we alleen maar denken aan al die mensen die bedreigd werden en/of het slachtoffer zijn geworden van de verschrikkelijke branden die al 7 dagen (!!) ongecontroleerd woedden in de bergketen Monchique en de gemeente Silves in de West-Algarve. Het begon allemaal in de kokende hitte op vrijdag 3 augustus. Het vermoeden is, dat de brand is ontstaan door een gesmolten elektriciteitsleiding die is geknapt en een vonkenregen heeft veroorzaakt in het kurkdroge eucalyptusbos rondom Perna da Negra. Dat heeft geleid tot een waar inferno. 

Voordat je het je kunt afvragen: nee, B&B Cas al Cubo, ligt niet in deze gevarenzone. Bij ons in de buurt geen productiebossen. Wij hebben hier alleen natuur en wat fruitgaarden. De Monchique bergketen ligt hemelsbreed tussen de 80 en 100 km naar het Westen in de Algarve. Door de storm die afgelopen woensdagmiddag  begon, zagen we wel de rook van het inferno over drijven. Ook bij ons werd de zon verduisterd. 

 

Woensdag 8 augustus, 18:45pm. We zitten op de bank en kijken het SIC nieuws. Dat doet een permanent verslag van de ontwikkelingen in en om Monchique en Silves. De brand leek even onder controle, maar door de harde wind vanuit het westen ontvlamden weer allerlei brandhaarden. Voor de bijna 1500 (meest vrijwillige) brandweerlieden is het op dit moment een hopeloze strijd. Chaos lijkt te heersen; het overzicht is ver te zoeken. Voor de bewoners is dat een drama. Huizen gaan in vlammen op zonder dat de eigenaren een brandweerauto hebben gezien. Het brandende gebied is té groot en de beschikbare middelen ontoereikend om het tij te keren. 

 

Terug naar het SIC nieuws. Het doet verslag van de ontruiming van het voorstadje van Silves: Portas da Silves. Mensen worden letterlijk door de GNR (onze rijkspolitie) uit hun huizen getrokken. De een vertrekt verslagen, de ander wil niet en hangt gillend aan de deurpost. Weer een ander komt naar buiten met twee koffertjes met de belangrijkste zaken. De hond wordt terug gestopt in huis. Die mag niet mee. Orders van het hoofd van de Prociv; de burgerbescherming. De meeste dorpelingen zijn nergens op voorbereid. De brand was immers ver weg. 

De bewoners, maar ook de vakantiegangers moeten ergens heen. In der haast opgerichte en ingerichte opvang locaties zijn misschien voor één nacht een oplossing, maar daarna wordt het toch een probleem. 

Wat leven we mee met onze collega´s in de Monchique en met ál die mensen die getroffen zijn door dit inferno. Wij kunnen, met een stampvol B&B, geen opvang bieden. Het enige dat we kunnen doen is de brandweer steunen, met goederen of, zoals in ons geval, met donaties, waar de corpsen de broodnodige materialen van kunnen aanschaffen. Zo kunnen de brandweerlieden door met hun belangrijke werk. De brandweer in Portugal bestaat veelal uit vrijwilligers die voor € 2,00 per uur (!!) dagenlang hun leven wagen. Ze worden vooral gesteund, financieel en met noodzakelijke producten, door de buitenlandse gemeenschap. 

 

Het is triest, maar het “zwartepieten” binnen de verantwoordelijke organen begint alweer. Na de branden vorig jaar in midden Portugal (70 doden), heeft de overheid in Portugal niet het basisprobleem aangepakt; de enorme productiebossen. Zij hebben een wet door het parlement gejaagd waarbij de simpel te bestraffen kleine landeigenaren (zoals ook wij zijn) verplicht werden op stel en sprong hun land vrij te maken van onkruid en te dicht op elkaar staande bomen. Tientallen jaren is op geen enkele wijze toegezien op dit fenomeen. Nu zijn de straffen voor degene die zijn landje niet binnen korte tijd spic en span heeft opgeruimd niet mals. Je kunt zomaar € 15.000 aan je broek krijgen. Of wanneer je een bedrijf bent, 5% van je jaaromzet. 

 

Dat alles geldt helaas niet voor de grote bosbouw bedrijven. De associatie van eigenaren van productiebossen in de Monchique heeft het gevaar van de slecht onderhouden bossen wel gezien. Zij hebben 7 maanden terug bij de overheid een plan ingediend om brandgangen te maken en waterreservoirs aan te leggen in het nu afgebrande gebied. Dat plan is blijven liggen in de bureaulade van een niet overijverige ambtenaar; gestrand in de onoverwinnelijke Portugese bureaucratie. Met alle gevolgen van dien.

Het vuur is nu onder controle. Het heeft een een gebied van meer dan 29.000 hectaren in de as gelegd in de gemeentes Monchique en Silves. De “hotspots” met groot gevaar voor opvlammen bevinden zich nog op de Foia, de hoogste berg van de Algarve en in de gemeente Silves. Inmiddels zijn er nog ruim 600 brandweerlieden over voor het nablussen. Met warmtezoekers wordt voortdurend over het gebied van meer dan 100 kilometer gevolgen om mogelijke opvlammingen in de kiem te smoren. 

Het vuur is onder controle maar het is nog niet voorbij. De geëvacueerde mensen mogen terug naar hun huizen, voor zover die nog staan. Water, elektriciteit en telecommunicatie zijn in het gebied geheel of gedeeltelijk buiten gebruik. Het is een ramp die in de Algarve zijn weerga niet kent. 

Uiteindelijk, voorspellen wij,  zal het weer op zijn Portugees aflopen: we dronken een glas, we deden een plas en we lieten alles zoals het was. De bewoners en de belastingbetalers gaan de (financiële) klappen opvangen en de grote bedrijven kunnen weer gewoon hun gang gaan. 

Zolang de Portugese overheid niet structureel besluit te gaan kiezen voor haar bevolking, zal dit helaas onze jaarlijkse werkelijkheid blijven.