Vogels in de Ria Formosa
Nieuws Bed and Breakfast Cas al Cubo
Onze gasten kennen het fenomeen: je bent gezellig met ons in een gesprek en opeens is de aandacht weg. Dan ziet een van ons “ze” vliegen. Vogels zijn in ons huis een eindeloze bron van vermaak en interesse. We kunnen er niets aan doen; als er wat langs vliegt móeten we even kijken wat het is. We komen net terug van een paar uurtjes vogelspotten in het Ria Formosa natuurgebied tussen Arroteia da Baixa en Fuzeta. Een prachtig plekje met aan de ene kant de zoutpannen waar de verschillende waadvogels rondspetteren en aan de andere kant (achter het hek, maar we weten nu hoe je er omheen kunt) de zee. Vandaag is een beetje een morsige dag. Het is grijs en het spettert. Als volgende week het zonnetje het toch gaat winnen, dan moet dat een heerlijk plekje zijn om zonder “gedoe met veerboten” toch lekker op het strand te kunnen liggen en in zee te kunnen zwemmen. We gaan het proberen! Maar daar gaat het hier niet over.
Terwijl ik de foto score van vandaag aan het verwerken ben, probeer ik me te bedenken waar we die voorliefde voor het gevederde volk toch hebben opgepikt. We vonden het ook in Nederland wel grappig, maar de echte interesse ontstond in Afrika, in Tanzania om precies te zijn. Het is september 2004. We zijn op safari (wat overigens “reis” betekent in het Swahili) in zo´n busje, op zoek naar leeuwen, olifanten en ander indrukwekkend wild. In onze truck zitten ook Pieter en Hanneke. Deze twee voormalig tropenartsen hebben in het gebied gewerkt en kennen de fauna wat beter dan wij.
Na een paar dagen begint het ons op te vallen, dat wanneer het hele reisgezelschap op links uit de safaritruck hangt om een glimp op te vangen van een jakhals, giraffe of ander wild dier dat je in het Noordhollands Duinreservaat nou niet dagelijks tegenkomt, Pieter standaard rechts uit de truck hangt. Nieuwsgierig als we zijn, vragen we om opheldering. Pieter heeft al dat grote wild al lang gezien. Hij zoekt …. Vogels. Onze interesse is toch wel gewekt en we mogen met hem mee op een uurtje “vogelen” in de Olduvai Gorge. Daar zien we Cutthroat finches, Thickknees, enfin, vogels waar we nog nooit van hebben gehoord en turend door de verrekijker gaan we het steeds leuker vinden. Die liefde is nooit meer weg gegaan.
In ons bed en breakgast Cas al Cubo krijgen we regelmatig Vogelspotters te logeren. Philip uit België die er ´s morgens om 05:00 voor op staat om dan rustig op een kampeerstoeltje in een droge rivierbedding te gaan kijken wat langs komt fladderen. Ik mocht hem er heen brengen om 05:30 en dat heb ik er graag voor over om iemand zó blij te zien terugkomen! Midden onder het ontbijt springt hij vervolgen toch nog op om een Steenuil te bekijken die neerstrijkt in een boom naast het B&B. Overdag gaat zijn vrouw mee, maar die kan al dat gefladder niet boeien dus die leest zich het apezuur op de kampeerstoel.
Ook mogen we de echte genieters tot onze gasten rekenen. Zoals bijvoorbeeld Jerry en zijn vrouw, die vogels “de versiering van de natuur” noemen. Nog steeds de meest poëtische benaming die ik er ooit aan heb horen geven. Al die mensen hebben bijgedragen aan onze liefde voor de gevederde vrienden. Het is een soort verslaving en wij denken een ongevaarlijke. Alleen de harde schijf van je computer loopt heel snel vol na een dagje “schieten”.
In dit Covid-tijdperk is vogelspotten in de Algarve een heel gezonde hobby. Je komt lekker buiten in de natuur. Je ontmoet geen mens, want in de zoutpannen en aan de -op het moment overigens natte- rivieroevers is het heerlijk rustig. Vogels kijken leidt af en het ontspant. Het is een zomer- en winterhobby, ook in Nederland en België waar veel vogels overwinteren. Bovendien houd je er met een beetje geluk prachtige foto´s aan over die het dan weer leuk doen in het BLOG en op de website. Wat wil je nog meer. We hopen dat jullie genieten van de “vangst” van vandaag.
