Borehole

In Nederland is het niet heel gebruikelijk. Alleen op het platteland wordt wel eens een boorput geslagen om bijvoorbeeld een tuin of akker water te geven. Die putten zijn dan een meter of 6 tot 10 diep en daar houdt het mee op. Voor het drinkwater, douchewater, de wasmachine; kortom voor alle huishoudelijk gebruik is leidingwater beschikbaar en dat is ook altijd drinkbaar. Nederland heeft het beste leidingwater ter wereld, vertelde een Vlaamse gaste ons eens. Zij is werkzaam als hoofd waterlaboratorium bij het Antwerps waterleidingbedrijf, dus ze kan het weten.

Portugal heeft een andere standaard. In de dorpen en steden en in de periferie daarvan, is leidingwater beschikbaar. Vaak smaakt dat wat naar chloor, en dat is makkelijk op te lossen. Vul een paar grote plastic flessen af, zonder dop. Laat het water 24 uur staan en het chloor is vervlogen. Dan is het zonder bijsmaak en geur te drinken.

Vogels in de Ria Formosa

Onze gasten kennen het fenomeen: je bent gezellig met ons in een gesprek en opeens is de aandacht weg. Dan ziet een van ons “ze” vliegen. Vogels zijn in ons huis een eindeloze bron van vermaak en interesse. We kunnen er niets aan doen; als er wat langs vliegt móeten we even kijken wat het is. We komen net terug van een paar uurtjes vogelspotten in het Ria Formosa natuurgebied tussen Arroteia da Baixa en Fuzeta. Een prachtig plekje met aan de ene kant de zoutpannen waar de verschillende waadvogels rondspetteren en aan de andere kant (achter het hek, maar we weten nu hoe je er omheen kunt) de zee. Vandaag is een beetje een morsige dag. Het is grijs en het spettert. Als volgende week het zonnetje het toch gaat winnen, dan moet dat een heerlijk plekje zijn om zonder “gedoe met veerboten” toch lekker op het strand te kunnen liggen en in zee te kunnen zwemmen. We gaan het proberen! Maar daar gaat het hier niet over.

Wilde Bloemen Algarve

"Het is weer voorbij, die mooie zomer", zingt Gerard Cox op het moment regelmatig in mijn hoofd. En het woord "zomer" vervang ik dan voor “winter” want dat wás het! De winter van 2019/2020 was een prachtige winter. Heel veel zon, de temperatuur bijna elke dag wel een graad of 20 (of hoger) en regen hebben we niet gezien. Nou ja, tot 17 maart. Want toen begon het te gutsen en tot vandaag (17 april) hebben we bijna geen droge dag meer gehad. De statistieken spreken deze boude bewering vast tegen, maar voor mijn gevoel bevinden we ons al wéken in de nattigheid.

Naar de kapper in Corona tijd

Hebben jullie dat nu ook allemaal? Dat je nèt te laat hebt bedacht dat het slim zou zijn geweest om voor de lock down nog even naar de kapper te gaan? Niet? …Wij wel dus. Elke dag ergeren we ons meer aan die slierten haar die je steeds uit je ogen moet vegen. De chaos op je hoofd waar doorgaans een “pittig korte kapsel” huist.

Kathleen is het zat. Dat haar MOET ER AF! Quinha, onze kapper in São Brás de Alportel, is niet bereikbaar en die kunnen we dus niet vermurwen. Dan gaan we nog even voorbij aan de vraag of dat nou wel zo verstandig is op dit moment. Goede raad is duur. Kathleens voorzichtige suggestie dat ik het woud misschien even wat kan “bijpunten” voor haar, wijs ik resoluut van de hand. Ik ben knip-weigeraar. Ik houd niet van knutselen en “voor te echie” begin ik er al helemaal niet aan!